Jingle Bells on the mountain
Door: Thijs & Wilma
Blijf op de hoogte en volg Thijs & Wilma
15 December 2016 | Maleisië, Kota Kinabalu
Onze reis begon zondag in Kota Kinabalu (KK), maar het was niet makkelijk daar te komen. Door technische problemen aan het vliegtuig naar Hong Kong begonnen we met 3 uur vertraging, waardoor we onze overstap naar KK misten. Via Kuala Lumpur zijn we uiteindelijk ruim 10 uur later in KK aangekomen. Gelukkig is onze bagage ook met ons meegereisd, dat was nog even spannend toe ze in Kuala Lumpur onze tassen niet konden traceren.
Vanuit KK zijn we doorgereisd naar Kinabalu National Park. Met als letterlijk hoogtepunt Mount Kinabalu van 4095 m. Na de benen op enkele trails te hebben opgewarmd waren we op 14 december klaar voor deel 1 van de klim naar de top. Met de winnaar van de Climbathon 2016 als gids zijn de verwachtingen aan ons hoog gespannen. We starten op een hoogte van 1866 m en worden geacht op 3272 m hoogte de "nacht" door te brengen. Na bijna 5 uur klimmen en klauteren komen we bij ons resthouse waar we een prachtig uitzicht hebben op de omgeving. De tocht was zwaar, omdat echt elke stap omhoog is, de een nog steiler dan de ander.
Het resthouse biedt ons een warm welkom met kerstmuziek op de achtergrond, een bont versierde kerstboom en andere kerstprullaria (en wij maar denken dat ze hier geen kerst vieren...). Sneeuw is er in de verste verte niet te bekennen, wel volop wolken die door de zonsondergang prachtig worden aangelicht. Nu het donker is, is het tijd om naar bed te gaan in onze te chique geüpgrade kamer t.w.v. 300 euro!
Na een hele korte nacht gaat om 2:15 de wekker. Het moment om ons aan te kleden, een soort van te ontbijten en de klim naar de top te starten. Met hoofdlampen gewapend trekken wij ons via touwen door de regen naar de top. Om 5:20 bereiken we het magische Low's Peak op 4095 m! Omdat het licht regent en bewolkt is besluit onze gids dat het niet verstandig of nuttig is de zonsopkomst af te wachten. Met z'n hoogtevrees vindt Thijs het niet erg om nog in het donker een stuk af te dalen. Om 7:30 zijn we weer bij ons resthouse voor een goed ontbijt.
Niet de dag er dan op zit, want er moet nog 6 km worden afgedaald om weer bij ons startpunt te komen. Onze champion zet er flink de pas in zodat wij rond 12:00 voor de lunch kunnen aanschuiven.
Het resultaat van een Mount Kinabalu Climb:
- Allebei een persoonlijk certificaat
- Twee paar kapotte knieën
- 100 + foto's van de zonsondergang
- Jingle bells in ons hoofd
Vanuit KK zijn we doorgereisd naar Kinabalu National Park. Met als letterlijk hoogtepunt Mount Kinabalu van 4095 m. Na de benen op enkele trails te hebben opgewarmd waren we op 14 december klaar voor deel 1 van de klim naar de top. Met de winnaar van de Climbathon 2016 als gids zijn de verwachtingen aan ons hoog gespannen. We starten op een hoogte van 1866 m en worden geacht op 3272 m hoogte de "nacht" door te brengen. Na bijna 5 uur klimmen en klauteren komen we bij ons resthouse waar we een prachtig uitzicht hebben op de omgeving. De tocht was zwaar, omdat echt elke stap omhoog is, de een nog steiler dan de ander.
Het resthouse biedt ons een warm welkom met kerstmuziek op de achtergrond, een bont versierde kerstboom en andere kerstprullaria (en wij maar denken dat ze hier geen kerst vieren...). Sneeuw is er in de verste verte niet te bekennen, wel volop wolken die door de zonsondergang prachtig worden aangelicht. Nu het donker is, is het tijd om naar bed te gaan in onze te chique geüpgrade kamer t.w.v. 300 euro!
Na een hele korte nacht gaat om 2:15 de wekker. Het moment om ons aan te kleden, een soort van te ontbijten en de klim naar de top te starten. Met hoofdlampen gewapend trekken wij ons via touwen door de regen naar de top. Om 5:20 bereiken we het magische Low's Peak op 4095 m! Omdat het licht regent en bewolkt is besluit onze gids dat het niet verstandig of nuttig is de zonsopkomst af te wachten. Met z'n hoogtevrees vindt Thijs het niet erg om nog in het donker een stuk af te dalen. Om 7:30 zijn we weer bij ons resthouse voor een goed ontbijt.
Niet de dag er dan op zit, want er moet nog 6 km worden afgedaald om weer bij ons startpunt te komen. Onze champion zet er flink de pas in zodat wij rond 12:00 voor de lunch kunnen aanschuiven.
Het resultaat van een Mount Kinabalu Climb:
- Allebei een persoonlijk certificaat
- Twee paar kapotte knieën
- 100 + foto's van de zonsondergang
- Jingle bells in ons hoofd
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
